Σε αυτό το άρθρο:
Τι οφείλει η παγκόσμια μόδα στο Παρίσι;
Μιλάνο, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, αλλά πάνω απ ‘όλα … το Παρίσι! Αυτή η μεγαλύτερη γαλλική πόλη θεωρείται από τους ειδικούς της μόδας η παγκόσμια πρωτεύουσα της μόδας και το λίκνο αυτής της βιομηχανίας. Πώς συνέβη, ότι οι τάσεις που προωθούνται στον Σηκουάνα ακολουθούνται από ολό τον κόσμο και πώς το παριζιάνικο στυλ επηρεάζει τη μόδα που γνωρίζουμε σήμερα;
Μια πόλη των εραστών του πολιτισμού, των ερωτευμένων, αλλά πάνω απ ‘όλα – της μόδας. Σε τι οφείλεται αυτή η ονομασία;
La mode c’est moi!
Οι αρχές της διαμόρφωσης των παγκόσμιων τάσεων από τους κατοίκους του Παρισιού μπορούν να αναχθούν στον 17ο αιώνα και στον ίδιο τον Γάλλο ηγεμόνα Λουδοβίκο XIV. Ο «Βασιλιάς Ήλιος», ο οποίος είπε τη διάσημη ατάκα «Το κράτος είμαι εγώ» (“L’Etat c’est my”) άρεζε να περιβάλλει τον εαυτό του με λαμπρότητα και πολυτέλεια – αρκεί να κοιτάξεις το μέρος όπου έμενε. Φρόντιζε όχι μόνο για τον εσωτερικό σχεδιασμό, αλλά και για τη δική του εμφάνιση. Φορούσε σύνολα που κάλυπταν τις ατέλειες της φιγούρας του, και όταν άρχισε να φαλακραίνει, έβαζε μεγάλες περούκες με μπούκλες. Σύντομα, αυτό το έθιμο υιοθετήθηκε από τους Γάλλους αριστοκράτες, οι οποίοι άρχισαν επίσης να νοιάζονται για την καλή παρουσία τους.
Τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα απέκτησαν καλύτερη πρόσβαση στη μόδα στη δεκαετία του ‘70 του 17ου αιώνα, όταν τα πρώτα περιοδικά για το θέμα αυτό είδαν το φως της ημέρας. Τότε πιο πολύς κόσμος γνώρισε την έννοια των εποχών στη μόδα και την αλλαγή των στυλ. Λίγο αργότερα, στις αρχές του 18ου αιώνα, οι μπουτίκ και τα επαγγελματικά εργαστήρια ραπτικής άρχισαν να εμφανίζονται στους δρόμους του Παρισιού σαν τα μανιτάρια μετά τη βροχή.
Le début de haute couture
Η μόδα ήταν ένα τόσο σημαντικό στοιχείο της ζωής των Habsburg, ότι σύντομα… ο «Υπουργός της Μόδας» έγινε ένας καινούργιος μέλος στην ακολουθία της Μαρίας Αντωνίας. Αυτός ο ρόλος εκτελέστηκε από τη Rose Bertin, η οποία το 1770 άνοιξε ένα δημοφιλή στο Παρίσι μπουτίκ Le Grand Mogol. Ήταν υπεύθυνη για το ντύσιμο του πιο σημαντικού ζευγαριού της Γαλλίας και της τοπικής ελίτ. Αυτοί ήταν οι σπόροι του haute couture (κυριολεκτικά «υψηλή ραπτική») – ράψιμο πολυτελών ρούχων στα μέτρα του πελάτη. Ήταν το αντίθετο του prêt-à-porter («έτοιμο για φορεσιά»), δηλαδή ρούχα που παράγονται σειριακά και είναι διαθέσιμα σε καταστήματα.
Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, όχι η αριστοκρατία, αλλά η μπουρζουαζία ήταν ο μεγαλύτερος πελάτης της βιομηχανίας της μόδας. Ο άνθρωπος που κυριάρχησε στην επιχείρηση αυτή ήταν… ένας Άγγλος. Ο Charles Frederick Worth, ο οποίος ήρθε στο Παρίσι τον 19ο αιώνα, έκανε μια τεράστια και σημαντική επανάσταση στην προσέγγιση της μόδας. Του χρωστάμε την εισαγωγή ολόκληρων συλλογών ρούχων και τις επιδείξεις μόδας με μοντέλα. Ήταν επίσης ο πρώτος, που φρόντιζε για την προώθηση και τη συνεπή εικόνα της μάρκας.
Ξέρεις ότι…;
Ήταν ο Charles Frederick Worth ο οποίος ήρθε με την ιδέα να γίνεται πρώτα ένα σκίτσο του σχεδίου, πριν δημιουργηθεί το δείγμα του, που πολλές φορές ήταν και πολύ ακριβό.
Χάρη στα επίτευγμά του, θεωρήθηκε ο πρώτος σχεδιαστής – όχι ένας ράφτης. Πολλοί άνθρωποι τον ονομάζουν με τον τίτλο του «πατέρα του haute couture».
Mademoiselle Chanel et monsieur Dior
Ο 20ος αιώνας είναι μια πραγματική άνθηση της μόδας. Οι γυναίκες έχουν τελικά «ελευθερωθεί» από τους σφιχτούς κορσέδες και τα βαριά μισοφόρια, τα οποία έχουν αντικατασταθεί από πιο άνετα και πρακτικά κομμάτια ρούχων. Αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην Coco Chanel. Το 1919, η σχεδιάστρια του Παρισιού άνοιξε τον πρώτο οίκο μόδας στο οποίο προώθησε το διαχρονικό, ακόμα και σήμερα δημοφιλές στυλ της.Το μικρό μαύρο φόρεμα, γυναικεία παντελόνια, tweed σακάκια, μικρές καπιτονέ τσάντες και απομιμήσεις κοσμημάτων – αυτές είναι μόνο μερικές τάσεις που οφείλουμε σε αυτή τη Γαλλίδα. Ήταν επίσης εκείνη που προώθησε τις μπεζ γόβες με χαμηλό τακούνι και με μαύρες μύτες, οι οποίες ήταν να κάνουν το πόδι να φαίνεται πιο λεπτό.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Παρίσι έγινε ξανά το κέντρο της προσοχής του κόσμου της μόδας – όλα αυτά λόγω της συλλογής «New Look» του Christian Dior, που είδε το φως της ημέρας το 1947. Ο κόσμος ο οποίος είχε συνηθίσει τα ταπεινά ρούχα και στυλ, έπαθε σοκ όταν είδε τις προτεινόμενες από τον Dior μακριές και φουσκωτές φούστες και φορέματα, που επιπλέον υπογράμμιζαν τα γυναικεία σχήματα. Το σήμα κατατεθέν των σχεδίων του ήταν το τονισμένο στήθος και η μέση, πράγμα το οποίο αρχικά προκάλεσε πολλές αμφισβητήσεις. Ωστόσο, μέχρι και σήμερα οι δημιουργίες του είναι η πεμπτουσία το θηλυκού στυλ, στο οποίο οι γόβες αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο. Είναι ο Dior στον οποίο οφείλουμε το σχήμα αυτών των υποδημάτων που το γνωρίζουμε σήμερα.
Σήμερα, σε μια εποχή που η μόδα είναι διαθέσιμη σχεδόν σε όλους και υπάρχουν πόλεις που φιλοδοξούν να είναι η παγκόσμια πρωτεύουσα αυτής της επιχείρησης, ο ρόλος του Παρισιού στη διαμόρφωση των σημερινών τάσεων εξακολουθεί να είναι τεράστιος. Οι μεγαλύτεροι οίκοι μόδας στον κόσμο – ακόμη και αν οι ιδρυτές τους δεν είναι Γάλλοι – ενδιαφέρονται για την παρουσία τους σε αυτή την πόλη και η Paris Fashion Week που πραγματοποιείται εδώ προσελκύει λάτρεις της μόδας από όλο τον κόσμο.
Το αρχικό κείμενο του άρθρου έχει μεταφραστεί και προσαρμοστεί για τις ανάγκες του blog epapoutsia.gr από τη: Natalia Mitsopoulos
